Zapłodnienie metodą in vitro to niesamowita szansa na dziecko dla par, które zmagają się z problemem niepłodności. Ma ono aż 54% skuteczności, a nawet więcej, jeśli para odpowiednio się do niego przygotuje. Najważniejszym elementem przygotowań do in vitro powinny być badania, dlatego dziś podpowiemy, które z nich warto wykonać.
- Przygotowanie do in vitro – co warto wiedzieć o procedurze?
- Wskazania do zabiegu in vitro
- Badania przed in vitro
Przygotowanie do in vitro – co warto wiedzieć o procedurze?
Cała procedura in vitro dzieli się na kilka etapów:
• Kwalifikacja i przygotowanie do programu – lekarz podczas pierwszej wizyty przeprowadzi z parą wywiad, zbada narządy rozrodcze kobiety oraz zleci odpowiednie przygotowanie do procedury
• Stymulacja hormonalna, która ma na celu uzyskanie większej ilości komórek jajowych
• Pozyskanie komórek jajowych – jest to zabieg przeprowadzany w znieczuleniu ogólnym, który trwa około 15 minut
• Transfer zarodków – w laboratorium pobrane komórki jajowe są łączone z plemnikami, a następnie w specjalnym inkubatorze rozwijają się z nich zarodki. Najlepiej rokujący zarodek jest transferowany do macicy
Wskazania do zabiegu in vitro
Według rekomendacji Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu oraz Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego zapłodnienie metodą in vitro jest wskazane w przypadku:
• Endometriozy
• Niepłodności spowodowanej czynnikiem jajowodowym – może być to m.in. uszkodzenie jajowodów czy upośledzenie ich funkcji
• Zbyt małej liczby plemników w nasieniu
• Niepłodności niewiadomego pochodzenia
• Zaburzeń hormonalnych
• Nosicielstwa wirusów HIV lub HCV przez mężczyznę
• Nosicielstwa wad genetycznych, które mogą zostać odziedziczone przez dziecko
• Leczenia przeciwnowotworowego, które może uszkodzić jajniki
• Przedwczesnego wygaśnięcia czynności jajników
Badania przed in vitro
W trakcie przygotowań do zapłodnienia metodą in vitro para musi wykonać szereg badań. Ich wyniki pozwolą oszacować szanse na powodzenie procedury. Najważniejszym z nich jest badanie kariotypu. Sprawdza ono, czy w obrębie chromosomów pary nie ma żadnych nieprawidłowości. Badanie to powinna wykonać kobieta i mężczyzna. Oprócz tego partnerzy powinni oznaczyć swoją grupę krwi oraz wykonać badania w kierunku chorób zakaźnych (cytomegalii, zakażenia HIV, HCV, HBV i kiły) kobieta dodatkowo powinna zbadać się w kierunku różyczki, chlamydii i toksoplazmozy.
W trakcie przygotowań do in vitro lekarz zaleci mężczyźnie także badanie nasienia. Plemniki powinny zostać sprawdzone pod kątem ich liczby, żywotności, budowy czy ruchliwości. Warto wykonać także badanie fragmentacji DNA plemników. Określa się w nim, czy materiał genetyczny przenoszony przez plemniki nie jest uszkodzony. Kobieta z kolei będzie musiała zbadać poziom glukozy, sodu, potasu i APTT oraz wykonać wymaz z szyjki macicy i USG piersi.
Lista badań, które należy wykonać przed in vitro, wydłuża się, jeśli para przystępuje do procedury kolejny raz. W takim przypadku warto wykonać także:
• Badanie w kierunku trombofilii wrodzonej – jest to badanie genetyczne, które powinna wykonać tylko kobieta. Sprawdza ono, czy posiada ona wrodzoną skłonność do powstawania zakrzepów, która może być przyczyną problemów z płodnością.
• Badanie KIR oraz badanie HLA-C – mogą one wykryć zaburzenia immunologiczne, które mogą uniemożliwiać zapłodnienie. Badanie KIR powinna wykonać tylko kobieta, a badanie HLA-C kobieta i mężczyzna.
Źródła:
Łukaszuk, K., Kozioł, K., Jakiel, G., Jakimiuk, A., Jędrzejczak, P., Kuczyński, W., … & Wołczyński, S. (2018). Diagnostyka i leczenie niepłodności—rekomendacje Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii (PTMRiE) oraz Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników (PTGP). Ginekologia i Perinatologia Praktyczna, 3(3), 112-140.