Obumarcie płodu jest sytuacją, w której sporo dorosłych zastanawia się, dlaczego to się przytrafiło właśnie u nich. Szczęśliwi przyszli rodzice ostatecznie nie są w stanie doczekać się potomstwa, gdyż następuje śmierć płodu jeszcze przed porodem (naturalnym bądź tzw. cesarskim cięciem). Istnieje również określenie „wewnątrzmacicznego obumarcia płodu”, którym określa się śmierć płodu w drugiej połowie ciąży, gdy organizm jest już wystarczająco rozwinięty. Najczęstszym pytaniem, jakie pojawia się w momencie określenia zgonu płodu, jest to, co spowodowało, że taka sytuacja miała miejsce.
Jakie są objawy obumarcia płodu?
Jakie są przyczyny obumarcia płodu?
Co należy zrobić po stwierdzeniu obumarcia płodu?
Jakie są objawy obumarcia płodu?
Najczęstszym objawem obumarcia płodu w przypadku wczesnego etapu ciąży jest występujące krwawienie oraz (nie zawsze pojawiają się razem) zanik objawów ciążowych. Zazwyczaj informacja o śmierci płodu przekazywana jest przez lekarza ginekologa pacjentkom w trakcie kontrolnego badania USG (około 8-10 tydzień ciąży). W dalszych etapach rozwoju płodu należy monitorować odczuwalne ruchy płodu w brzuchu. Jeśli pojawia się zanik odczuwania jakichkolwiek ruchów ze strony płodu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem celem weryfikacji zaistniałej sytuacji. Lekarz w trakcie badania może określić, że nastąpiło obumarcie płodu, w momencie gdy przy badaniu nie jest możliwe wsłuchanie się w czynności serca płodu, nie można zbadać czynności serca płodu podczas badania USG oraz pojawiają się specyficzne objawy przy diagnostyce obrazowej (takie jak objaw Spaldinga, objaw aureoli bądź nadmierne zgięcie kręgosłupa).
Jakie są przyczyny obumarcia płodu?
Najczęstszą przyczyną obumarcia płodu są wady genetyczne, zwane inaczej aberracjami chromosomowymi. Sytuacja taka pojawia się w 60-80% przypadków. Mimo tego, że jest to najczęstsza przyczyna, zawsze warto się upewnić. Dlatego też rodzice po otrzymaniu informacji o śmierci płodu, powinni poprosić personel medyczny o zabezpieczenie tkanek, celem przekazania ich do badań genetycznych. Oprócz opisanej wyżej przyczyny mogą również pojawić się inne kwestie takie jak nieleczone choroby tarczycy, źle kontrolowana cukrzyca, wady wrodzone macicy, zmiany w macicy (np. polipy), zrosty wewnątrzmaciczne, niewydolność cieśniowo-szyjkowa, zakażenia (takie jak Rubella, CMV bądź HSV) czy stosowanie używek w postaci nikotyny, alkoholu lub narkotyków.
Co należy zrobić po stwierdzeniu obumarcia płodu?
Po stwierdzeniu problemów z funkcjonowaniem płodu pacjentka jest od razu wysyłana do szpitala celem zrobienia kontrolnych badań. Po zrobieniu badania USG przez lekarza uzna on czy będzie możliwość poronienia naturalnego, czy jednak konieczne będą lekarstwa wywołujące. W ostateczności podejmie decyzję nad zabiegiem łyżeczkowania. Jak wspominaliśmy wcześniej – jeśli pacjentka chce znać przyczynę poronienia, powinna zgłosić zabezpieczenie tkanek jeszcze przed zastosowaniem lekarskim leków na poronienie.
Po zaistniałej sytuacji, kobiecie wciąż przysługują pewne prawa, nawet po poronieniu. Wśród nich znajduje się skrócony urlop macierzyński (56 dni), możliwość pochówku (nie jest to obowiązek), zasiłek pogrzebowy w wysokości 4000 zł (po całej ceremonii), odszkodowanie z polisy ubezpieczeniowej. Aby skorzystać z tych możliwości, do każdej z nich konieczne jest otrzymanie Aktu Urodzenia z Urzędu Stanu Cywilnego. By go otrzymać, szpital po określeniu płci płodu wystawia dokument zwany Kartą Martwego Urodzenia, z którym należy kierować się do urzędu.
