Myśleliśmy, że ten 3 raz się uda. Ciąża dosłownie prowadzona od samego początku. Badania zrobiliśmy wszystko w normach. HCG tym razem rosło prawidłowo, były ciążowe objawy. Na 1 USG widoczne tętno, bardzo się cieszyliśmy.
Na kolejnym USG, niestety tętno już nie było widoczne – ciąża obumarła, nasze 3 poronienie.
Dalej już tylko płacz i pytania dlaczego ?
Jest ciężko, nie poddajemy się i szukamy przyczyny, by kiedyś na świecie powitać w końcu nasz 1 cud.
Autor: Ann
Wszystko zaczęło się rok temu, kiedy to z mężem dowiedzieliśmy się, że jestem w ciąży. Wielkie zaskoczenie, ponieważ tego nie planowaliśmy. Niestety pierwsza strata, zarodek się nie rozwinął…szok i niedowierzanie.
Zawsze chcieliśmy mieć dzieci, jednak dopiero ta strata uświadomiła nas, że to właśnie już czas. Lekarze mówili – tak się zdarza, co piąta kobieta traci ciążę, następnym razem się uda.
Niestety się nie udało, kolejna strata. Mijał rok a już straciłam trzecie maleństwo – ból nie do zniesienia. Pierwszy raz usłyszeliśmy bijące serduszko, wracaliśmy szczęśliwi od lekarza jak nigdy dotąd. Tego samego dnia poroniłam, 6 tydzień.
Czeka nas konsultacja u lekarza. Nie wiem co dalej…
Autor: Ewa
Pogrzeb dziecka po poronieniu może odbyć się wtedy, kiedy rodzice odbiorą ze szpitala kartę zgonu lub kartę martwego urodzenia. Ten drugi dokument umożliwia również rejestrację dziecka w Urzędzie Stanu Cywilnego, a co za tym idzie – odbiór zasiłku pogrzebowego oraz urlop macierzyński. O chęci organizacji pogrzebu należy powiadomić personel w szpitalu.
Po pierwszym poronieniu szanse na urodzenie zdrowego dziecka w przyszłości wynoszą aż do 87%. Wraz z każdym kolejnym odrobinę maleją, dlatego warto już po pierwszej utracie ciąży zadbać o odpowiednią diagnostykę jej przyczyn. Dzięki temu możliwe będzie szybkie wdrożenie leczenia i urodzenie zdrowego dziecka.
Mam wspaniałego 2-letniego synka. Jest wcześniakiem, ale na szczęście jest zdrowy. Podjęliśmy z mężem decyzję o drugim dziecku. Po kilku miesiącach starań w kwietniu tego roku udało się zajść w upragnioną drugą ciążę. To był 8tc.
Niestety pojawiły się problemy. Plamienie, później wizyta u lekarza, który zbagatelizował problem. Wracaliśmy z mężem do domu po wizycie u lekarza i w pewnym momencie poczułam bardzo silny ból brzucha i że coś poleciało. Rozpłakałam się.
Wiedziałam już, że naszego okruszka już nie ma. Powiedziałam do męża, że właśnie straciliśmy maleństwo. Mąż zatrzymał auto, przytulił mnie i oboje płakaliśmy. Dotarliśmy do domu. Moja mama bez żadnych słów, gdy tylko na mnie spojrzała, wiedziała już Ci się stało. Nie mówiła nic. Po prostu przy mnie była… To był 11.05.2021roku… Dwa dni przed moimi urodzinami… Według terminu om ósmy tydzień. Ale ciąża zatrzymała się na szóstym tygodniu…
Minęło kilka miesięcy. Zaszłam w kolejną ciążę. Według terminu z OM, to już ósmy tydzień. Ale na wizycie lekarz powiedział, że nie ma pęcherzyka ciążowego w macicy… Podejrzewa ciążę ektopową . Zrobiłam badania krwi. Poziom beta HCG rośnie. Czuję się dobrze. Ale siedzę, jak na tykającej bombie, bo nie wiem, co będzie dalej. Kolejna wizyta już za niecałe dwa tygodnie. Bardzo się boję, że znów stracę mojego okruszka.
Autor: Aleksandra
