Odzyskanie równowagi psychicznej po poronieniu jest bardzo ważne. Tylko po pogodzeniu się ze stratą rodzice są tak naprawdę gotowi na pojawienie się kolejnego dziecka. Procesu żałoby nie da się przyspieszyć, każdy człowiek przechodzi go w swoim własnym tempie. Czasami może być potrzebna pomoc specjalisty.
Pełny okres żałoby trwa najczęściej od ok. 6 miesięcy do 2 lat. Jest to kwestia bardzo indywidualna, której nie da się (i nie można) przyspieszyć. Ten czas dzieli się na 4 etapy: od szoku i trudności w zaakceptowaniu sytuacji, przez tęsknotę i żal oraz poczucie beznadziejności aż po stopniowy powrót do normalnego funkcjonowania i pogodzenie się ze stratą.
Co więcej, warto zdawać sobie sprawę, że kolejne dziecko nie może być traktowane jako „lekarstwo” na to, co się stało. Może to doprowadzić do bardzo przykrych sytuacji w przyszłości. Rola „dziecka zastępczego” może na zawsze odcisnąć piętno na psychice dziecka. Rodzice mogą mieć bowiem problem z odpowiednim okazaniem miłości, a dziecko może poczuć się odrzucone czy niekochane.
Po stracie dziecka bardzo ważna jest obecność innych osób – bliskich czy rodziców, którzy doświadczyli podobnej straty. Spotkanie, rozmowa czy nawet milczenie z innymi to ważny czynnik umożliwiający szybsze pogodzenie się ze stratą i wyrażenie swoich emocjo. Nie warto bowiem zamykać się, udawać, że nic się nie stało czy uważać poronienia za temat tabu. Istnieje wiele grup wsparcia, for, rekolekcji czy stron internetowych dla rodziców po poronieniu. Warto skorzystać z ich pomocy i podzielić się swoim doświadczeniem.
Należy zrobić to przede wszystkim wtedy, kiedy żałoba nie zostaje odpowiednio przepracowana i kiedy pojawiają się zakłócenia w tym procesie. Objawiają się one m.in. niechęcią posiadania kolejnego dziecka (z powodu strachu przed stratą), depresją i zaniechaniem dotychczasowych zainteresowań, izolacją od społeczeństwa czy unikaniem współżycia ze względu na obawy przed ciążą.
Z pomocy specjalisty dobrze jest skorzystać również wtedy, gdy pojawiają się coraz częstsze i pogłębiające się konflikty w związku. Psycholog może zaproponować wtedy specjalną terapię dla par.
Pomimo ogromnego bólu, cierpienia i nieraz utrzymującej się traumy należy głośno powiedzieć: kolejna ciąża po poronieniu i urodzenie zdrowego dziecka są możliwe! Co zrobić, żeby zwiększyć szansę na dziecko po poronieniu i jakie badania wykonać?
Aby ustalić datę poczęcia, a więc i wiek płodu, najlepiej wyznaczyć daty pierwszego dnia ostatniej miesiączki oraz owulacji. Dla lekarzy zwykle większe znaczenie ma wiek ciąży, który różni się o około 2 tygodnie od wieku płodu. Najpewniej ustala go ginekolog w czasie badania USG w pierwszym trymestrze ciąży.
Choroby tarczycy mogą powodować problemy z zajściem w ciążę oraz powikłania (np. poronienia) – szczególnie w sytuacji, gdy wahania hormonalne są znaczne. Świadomość nieprawidłowości hormonalnych i wdrożenie odpowiedniego leczenia są bardzo ważne, ponieważ w wielu przypadkach pozwalają na szczęśliwe rodzicielstwo. W jaki sposób choroby tarczycy wpływają na ciążę i co robić w sytuacji, gdy leczenie nie przynosi efektu lub gdy poziom hormonów jest unormowany, a mimo tego problemy z płodnością i poronieniami występują nadal?
Tarczyca to niewielki gruczoł. Waży tylko ok. 15-30 gramów lecz odgrywa w organizmie niezwykle istotną rolę. Wytwarza on hormony, które mają wpływ na prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu. Nic dziwnego, że wszelkie nieprawidłowości w jej działaniu odbijają się na zdrowiu. Najczęstsze zaburzenia w pracy tarczycy to jej nadczynność i niedoczynność. Schorzenia te bywają często mylone, choć ich objawy i przyczyny są zupełnie różne.
Tarczyca a ciąża – wpływ chorób tarczycy na ciążę
Choroby tarczycy w ciąży (zarówno nadczynność, jak i niedoczynność tarczycy lub zapalenie tarczycy) mogą być niebezpieczne tak dla kobiety w ciąży, jak i dla prawidłowego rozwoju płodu. Dlatego jeśli kobieta planuje zajście w ciążę lub spodziewa się dziecka, powinna zbadać tarczycę. Ponadto warto wiedzieć jakie są objawy chorób tarczycy w ciąży, jakie badania należy wykonać i jak wygląda ewentualne postępowanie lecznicze.
Choroby tarczycy – zarówno nadczynność, jak i niedoczynność tarczycy – są groźne dla zdrowia, a nieleczone mogą doprowadzić do zagrożenia życia. Oba te stany chorobowe są szczególnie niebezpieczne u kobiet w ciąży, ponieważ mogą niekorzystnie wpływać na stan płodu. Większość ludzi kojarzy, że tarczyca to niewielki gruczoł zlokalizowany w okolicy szyi i że do jego funkcjonowania niezbędny jest jod. A tymczasem tarczyca to bardzo istotny gruczoł dla funkcjonowania całego organizmu.
Hashimoto a ciąża – jak choroba Hashimoto wpływa na płodność i zajście w ciążę?
Hashimoto może mieć wpływ na ciążę – jednym z objawów choroby często są problemy z płodnością. W wyniku zaburzeń pracy tarczycy gospodarka hormonalna jest rozregulowana, co może utrudniać poczęcie. U kobiet z zapaleniem tarczycy mogą wystąpić np. problemy z cyklem miesiączkowym i owulacją (a brak owulacji uniemożliwia zajście w ciążę). Wpływ często ma też nieprawidłowe działanie układu odpornościowego.
Choroba nierzadko oddziałuje także na rozwój płodu, zakłócając go i hamując jego wzrost. W efekcie przy Hashimoto zwiększone jest ryzyko poronienia oraz przedwczesnego porodu.
Zauważalna jest tendencja do zwiększonej częstości poronień i problemów z zajściem w ciążę u kobiet, u których rozpoznano chorobę Hashimoto lub stwierdzono samo podwyższenie mianem przeciwciał aTPO (to nie synonim), nawet przy prawidłowych poziomach hormonów tarczycy
Hashimoto a ciąża – jaki związek mają ze sobą poronienie a Hashimoto?
Kobiety z Hashimoto często mają problemy związane z poczęciem i utrzymaniem ciąży. Choroba Hashimoto może:
zahamować wzrost i rozwój płodu,
wywołać przedwczesny poród,
doprowadzić do utraty dziecka.
Choroba Hashimoto powoduje, że układ odpornościowy zaczyna produkować przeciwciała przeciwko tarczycy, wywołując jej niedoczynność. Tym samym dochodzi do zakłócenia pracy układu hormonalnego, co przedkłada się także na zaburzenia owulacji i problemy z płodnością u kobiety.
Coraz częściej u kobiet chorujących na Hashimoto wśród możliwych przyczyn poronień wymieniana jest celiakia, czyli trwała nietolerancja glutenu. Celiakia stanowi duże zagrożenie dla kobiet w ciąży, ponieważ może doprowadzić do zaburzeń wchłaniania i wywołać niedobory ważnych składników odżywczych, takich jak selen, cynk, kwas foliowy, czy żelazo. W wyniku nietolerancji pokarmowej może dojść do zahamowania rozwoju płodu, wiąże się ona także z większym ryzykiem niskiej masy urodzeniowej oraz pogorszoną zdolnością do rozrodu.
Trwała nietolerancja pokarmowa może doprowadzić do:
rozregulowania cyklu owulacji,
skrócić okres płodności,
spowodować wystąpienie nieregularnych miesiączek.
Jak dowodzą badania, płodność kobiet z nieleczoną celiakią jest niższa nawet o 40% w porównaniu z kobietami, które są zdrowe
Tarczyca a ciąża – jakie badania tarczycy wykonać?
Jak już wiadomo przy chorobach tarczycy rzeczywiście mogą wystąpić problemy z poczęciem dziecka czy może dochodzić do poronień. Dlatego jeśli zależy nam na szybkim zajściu w ciążę lub szczęśliwym donoszeniu ciąży to warto, abyśmy zrobili badania podstawowych hormonów oceniających funkcjonowanie tarczycy. Pozwoli to wykluczyć ewentualne schorzenia w jej obrębie. Jeśli okaże się, że mamy chorą tarczycę, możliwe będzie wdrożenie leczenia, które wyrówna poziomy hormonów i tym samym zwiększy szansę na dziecko. Oczywiście takie leczenie zawsze odbywa się pod ścisłą kontrolą endokrynologa.
Najczęściej badanie hormonów tarczycy obejmuje TSH (tyreotropina), T3 (trijodotyronina) i T4 (tyroksyna). TSH to podstawowy badany hormon – produkowany przez przysadkę mózgową i pobudzający pracę tarczycy, czyli produkcję T3 i T4. Jego nieprawidłowy poziom pozwala wskazać na zaburzenia w pracy tarczycy nawet wtedy, gdy inne wyniki (FT3 i FT4) są w normie.
Poziom TSH zmienia się jednak wolno, dlatego może to utrudniać kontrolę postępów. Wynik badania mogą ponadto zaniżyć niektóre czynniki, np. suplementy z biotyną.
Badanie hormonów tarczycy – niski i wysoki poziom TSH – o czym mogą świadczyć?
Przy niskim poziomie TSH można prawdopodobnie mówić o nadczynności tarczycy – czyli zbyt wysokiej produkcji hormonów przez ten organ. FT3 oraz FT4 są w takiej sytuacji najczęściej powyżej normy, a przy subklinicznej nadczynności tarczycy – w normie.
Wysoki poziom TSH świadczy najczęściej o niedoczynności tarczycy – czyli zbyt niskiej produkcji hormonów. Czasami wystarczy tylko wynik tego badania, aby lekarz postawił diagnozę. Jeśli niedoczynność tarczycy spowodowana jest niedoborem jodu, stężenie FT3 jest podwyższone.
Ten artykuł jest chroniony prawami autorskimi. Niedopuszczalne jest zwielokrotnianie, modyfikowanie, publiczne odtwarzanie i / lub udostępnianie Serwisu, jego części, materiałów w nim zamieszczonych i / lub ich części, za wyjątkiem przypadków wskazanych w obowiązujących w tym zakresie przepisach prawa.
Zrób badania, które zwiększą szansę na kolejne dziecko
Przeprowadzenie badań po poronieniu to bardzo ważny etap na drodze do rozpoczęcia starań o kolejne dziecko. Można dzięki nim poznać przyczynę utraty ciąży, sprawdzić stan zdrowia obojga rodziców i ewentualnie wdrożyć leczenie, które zwiększy szansę na poczęcie i urodzenie zdrowego dziecka. Oto lista badań, które dobrze wykonać.
Badania genetyczne tkanek dziecka
Najlepiej zrealizować je na początku, ponieważ aż za 60-70% poronień odpowiadają wady genetyczne dziecka. Najczęściej są one zupełnie losowe i pojawiają się przypadkowo, spontanicznie. Są więc również niezależne od rodziców. Co więcej – istnieje bardzo małe prawdopodobieństwo, że kolejna ciąża po poronieniu będzie nimi obarczona. W wielu przypadkach przeprowadzenie tych badań pozwala skrócić diagnostykę i szybciej wrócić do równowagi psychicznej, a także zmniejszyć poczucie winy, które często towarzyszy rodzicom.
Warto przeprowadzić przede wszystkim badania kariotypów rodziców. Kariotyp, czyli zbiór chromosomów, czasami może być zbudowany nieprawidłowo. Niekiedy takie aberracje nie dają widocznych objawów, jednak mogą wpłynąć na problemy z donoszeniem ciąży. Kobieta powinna wykonać także badanie w kierunku trombofilii wrodzonej – skłonności do zakrzepicy, która może przyczynić się również do poronień, w tym nawykowych. Ważne jest także badanie genu MTHFR, które wskaże, czy kobieta prawidłowo wchłania kwas foliowy – tak ważny w ciąży.
Inne badania po poronieniu: anatomiczne, infekcyjne, hormonalne, immunologiczne
Za poronienia odpowiadać mogą również wady narządów rodnych kobiety, infekcje (np. różyczka czy toksoplazmoza), problemy hormonalne czy immunologiczne (gdy organizm kobiety wytwarza przeciwciała przeciwko organizmowi dziecka). Z tego powodu warto przeprowadzić badania, które umożliwią wykrycie tych problemów. Lekarz zaleci następnie wdrożenie leczenia, dzięki czemu kolejna ciąża po poronieniu skończy się pomyślnie.
Również nieprawidłowości w nasieniu mogą przyczynić się do przedwczesnego zakończenia ciąży. Z tego powodu warto, by również mężczyzna poddał się odpowiednim badaniom. Taki test umożliwia sprawdzenie liczby plemników, ich ruchliwość, budowę, jakość czy objętość nasienia. Pozwala on również na wykrycie stanów zapalnych w narządach rodnych mężczyzny.
Nie należy zapominać także o podstawowych badaniach, czyli morfologii krwi, badaniu moczu, badaniach ginekologicznych czy cytologii. Pierwsze dwa powinny być wykonane również przez mężczyznę. Kompleksowe podejście do własnego zdrowia pozwoli szybciej i lepiej przygotować się do kolejnej ciąży.
