Wczesne poronienie jest bardzo przykrym doświadczeniem dla przyszłych rodziców. Wiąże się ono ze strachem o utrzymanie potencjalnej kolejnej ciąży. W takich sytuacjach pacjentka powinna poznać przyczynę poronienia, aby uniknąć ponownej utraty ciąży. Najczęściej (w 70% przypadków) przyczyną wczesnego poronienia są czynniki genetyczne.
Spis treści:
- Wczesne poronienia – objawy
- Ile trwa wczesne poronienie?
- Wczesne poronienie a kolejna ciąża – badania
Wczesne poronienia – objawy
Do wczesnych poronień najczęściej dochodzi do 12 tygodnia ciąży. Niektóre pacjentki na wczesnym etapie ciąży nawet ich nie zauważają, ponieważ mylą poronienie ze spóźniającą się miesiączką.
Objawy poronienia, które mogą pojawić się w pierwszych tygodniach ciąży to:
- krwawienie z dróg rodnych,
- skurcze brzucha,
- gorączkę,
- brak czynności serca płodu podczas wykonywania badania ultrasonograficznego (USG).
Przyszłe mamy muszą pamiętać, że krwawienie z dróg rodnych lub skurcze brzucha nie zawsze oznaczają wczesne poronienie. Są to jednak niepokojące symptomy, dlatego ciężarna powinna jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.
Ile trwa wczesne poronienie?
Czas trwania wczesnego poronienia zależy od tego, czy było ono samoistne czy niezupełne. W przypadku poronienia samoistnego macica oczyszcza się poprzez krwawienie z dróg rodnych. Utrzymuje się ono najczęściej około 7- 10 dni. Jeśli jednak u pacjentki doszło do poronienia niezupełnego, to niezbędne jest podjęcie odpowiednich kroków, od których zależy czas poronienia. U takich pacjentek konieczne jest oczyszczenie jamy macicy z martwych tkanek. Stosuje się wtedy jedną z dwóch metod:
- Wykonywany jest zabieg łyżeczkowania, czyli zabieg oczyszczenia jamy macicy
- Podawane są leki, które powodują skurcze macicy i jej opróżnienie – poronienie w tym przypadku może trwać od kilku godzin do kilku dni
Wczesne poronienie a kolejna ciąża – badania
Pacjentki po wczesnym poronieniu bardzo często podupadają na zdrowiu psychicznym. Wiele z nich zadręcza się, że poronienie było ich winą. Odzyskać równowagę może im pomóc wykonanie genetycznej analizy przyczyn poronienia. Dzięki takiemu badaniu będą one mogły także lepiej przygotować się do kolejnej ciąży.
Do analizy przyczyn poronienia niezbędna jest próbka DNA płodu np. kosmki kosmówki czy fragment łożyska. Lekarz może ją uzyskać w trakcie zabiegu łyżeczkowania lub zaraz po wystąpieniu poronienia samoistnego. Próbka musi zostać prawidłowo zabezpieczona w soli fizjologicznej lub bloczku parafinowym. Jest to niezwykle istotne – od właściwego zabezpieczenia próbki zależy, czy wykonanie badania po poronieniu będą możliwe. Do genetycznej analizy przyczyn poronienia potrzebna jest taka próbka DNA matki.