Utrata ciąży to bardzo ciężka sytuacja dla większości rodziców. Niezależnie od długości trwania, jej samoistne zakończenie wzbudza w rodzicach wiele negatywnych, przykrych emocji. Choć nie jest to przyjemny temat, warto dowiedzieć się wcześniej, czym charakteryzują się poronienia, by być przygotowanym na każdą ewentualność i umieć jak najszybciej zareagować, gdy zacznie się dziać coś niepokojącego.
Poronienia – czym są? Jak są ich rodzaje?
Czym się charakteryzują poronienia samoistne?
Czym się charakteryzują poronienia nawykowe?
Czym się charakteryzują poronienia niezupełne?
Poronienia – czym są? Jak są ich rodzaje?
Poronienie to przedwczesne zakończenie ciąży przez organizm. Najczęstszymi objawami jest krwawienie lub brunatne plamienia, bóle krzyża i podbrzusza. Warto jednak pamiętać, że nie każde krwawienie musi oznaczać stratę dziecka. Nasilenie symptomów głównie zależy od wieku ciąży i rodzaju poronienia. W każdym przypadku należy jak najszybciej udać się do lekarza lub szpitala.
Czym się charakteryzują poronienia samoistne?
Poronienie samoistne to każdy rodzaj poronienia, w którym dochodzi do naturalnego zakończenia ciąży i wydalenia z organizmu obumarłego zarodka/płodu (w odróżnieniu od poronienia zagrażającego, które nie oznacza jeszcze utraty ciąży i można próbować ratować ją odpowiednim leczeniem, lub poronienia wywołanego, które następuje po wcześniejszej interwencji medycznej). Sytuacja ta ma miejsce w okresie do 22 tygodnia ciąży, czyli w czasie, kiedy płód nie jest zdolny do przeżycia poza łonem matki. Poronienie samoistne może być zupełne lub niezupełne. Do zupełnego poronienia dochodzi na wczesnym etapie (do 12 tygodnia ciąży), a jajo płodowe zostaje wydalone w całości i nie ma potrzeby wykonywania u pacjentki zabiegu łyżeczkowania macicy. Przyczyn poronienia samoistnego może być wiele: silny stres, stosowanie używek, wady anatomiczne macicy, zaburzenia hormonalne, infekcje, choroby zakaźne i autoimmunologiczne oraz wady genetyczne. Lekarze bardzo często nie zlecają pacjentkom specjalistycznych badań po poronieniu samoistnym. Warto jednak takie badania wykonać nawet po pierwszym poronieniu. Pozwalają one ustalić przyczynę straty ciąży, ocenić ryzyko kolejnych poronień w przyszłości, a także określić płeć nienarodzonego dziecka, co jest ważne dla rodziców ze względów formalnych.
Czym się charakteryzują poronienia nawykowe?
O poronieniach nawykowych mówi się wtedy, gdy do utraty ciąży dochodzi trzeci i każdy kolejny raz. Jest to rodzaj poronienia samoistnego, do którego dochodzi kilkukrotnie. Jego najczęstszą przyczyną są wady genetyczne, w szczególności zaburzenia chromosomalne i mutacje genów. Częste są również zaburzenia autoimmunologiczne lub wrodzone wady macicy. Również zaburzenia hormonalne matki mogą doprowadzić do kolejnych poronień. Polskie Towarzystwo Ginekologiczne rekomenduje rozpoczęcie odpowiedniej diagnostyki już w momencie, gdy doszło dwóch strat ciąży jedna po drugiej. Ważne są badania genetyczne rodziców, by wykluczyć lub potwierdzić potencjalne zaburzenia mogące zagrażać kolejnym ciążom. Warto też wykonać badanie genetyczne płodu po poronieniu, ponieważ on także mógł być obciążony wadami sprzyjającymi poronieniom nawykowym. Wykonuje się również badanie w kierunku trombofilii wrodzonej. Jest to genetyczna skłonność do powstawania zakrzepów, które mogą utrudniać zajście w ciążę i przyczyniać się do wczesnych lub nawykowych poronień. Pacjentka powinna też wykonać badania hormonalne, do których wystarczy pobranie krwi, immunologiczne oraz ultrasonograficzne, by sprawdzić ewentualne wady w budowie macicy.
Czym się charakteryzują poronienia niezupełne?
Przy poronieniu niezupełnym macica nie oczyszcza się do końca sama z siebie i pozostają w niej resztki tkanki. Głównymi objawami są krwawienie i słabe skurcze macicy, często występują też bóle podbrzusza. By stwierdzić, czy w macicy zostały niewydalone resztki materiału biologicznego, konieczne jest badanie ginekologiczne i USG. Najczęstszym sposobem oczyszczania macicy jest zabieg łyżeczkowania, który wykonuje się w znieczuleniu. Czasem zamiast zabiegu podaje się pacjentce specjalne leki, jednak nie jest to opcja możliwa u wszystkich kobiet. Jeżeli pacjentka chce wykonać badania genetyczne płodu, to musi poprosić lekarza o zebranie próbki od razu po oczyszczeniu macicy.