Para w sytuacji poronienia – czy warto korzystać z pomocy psychoterapeuty?

Wśród wielu zdarzeń, które oddziałują na funkcjonowanie w parze szczególne miejsce zajmują zdarzenia kryzysowe, w tym doświadczenie poronienia i straty okołoporodowej. Perspektywa bycia rodzicem to bowiem obszar, któremu partnerzy nadają szczególną rangę a posiadanie dziecka jest niejednokrotnie naturalnym etapem w budowaniu relacji.

Para w sytuacji poronienia – czy warto korzystać z pomocy psychoterape

  1. Planowanie rodziny  a doświadczenie straty
  2. Dynamika emocji po starcie
  3. Partnerzy po stracie – bezpośrednie powody zgłoszenia się po pomoc
  4. W czym pomóc może psychoterapia?
  5. System nadmiernych oczekiwań względem siebie i partnera 
  6. Nazywanie potrzeb w terapii

Planowanie rodziny  a doświadczenie straty

Jak wskazuje praktyka psychoterapeutyczna partnerzy wchodząc w związek, najczęściej od początku zakładają, że będą mieli dziecko. Nie przewidują w tym zakresie trudności, nie przygotowują się na nie, nikt ich tego nie uczy. To oczywiste, że nie mają strategii radzenia sobie z takim kryzysem. Czasami w historiach rodzinnych mogli dostrzec zdarzenia straty u bliskich, ale nie wyposażyło ich to w sposoby radzenia sobie, które sami mogliby wykorzystać.

Posiadanie dziecka jest dla pary często tak naturalne, że mają swój obraz siebie w roli rodzica na długo przed planowaniem ciąży. Dlatego też, gdy okazuje się, że doświadczają utraty starają się poszukiwać sposobów radzenia sobie i adaptowania do nowej rzeczywistości. Może wiązać się to ze zmianą w zakresie postrzegania samych sobie i przyszłości oraz w sposobie postrzegania partnera.

Dynamika emocji po starcie

Z perspektywy zarówno medycznej jak i psychologicznej radzenie sobie po poronieniu stanowi proces. Proces ten u partnerów przebiegać może w różnym tempie i w różny sposób. Bardzo często jest tak, że partnerzy próbując zaadaptować się do utraty, widzą duże zmiany w swoim zachowaniu i reagowaniu na siebie wzajemnie. Czują zagubienie i mają wiele oczekiwań względem siebie. Nie zawsze potrafią jednak wszystkie te myśli i emocje nazwać, nie zawsze wiedzą jak o nich rozmawiać oraz jak być wsparciem dla siebie wzajemnie, jednocześnie dbając o siebie indywidualnie. Dlatego właśnie warto skorzystać z pomocy psychoterapeuty, warto poznać praktyczne strategie, które pozwolą lepiej radzić sobie ze stratą.

Partnerzy po stracie – bezpośrednie powody zgłoszenia się po pomoc

W terapii poznawczo – behawioralnej zakłada się, że podstawą naszego zachowania jest system nadawania znaczeń (nasze myśli automatyczne, najszybszy nieintencjonalny system interpretacji zdarzeń), które wpływają na reakcje emocjonalne i zachowanie. Ma to szczególne znaczenie w sytuacji kryzysowej, jak. np. strata dziecka, może ona bowiem uaktywniać nagłe, szybkie często zniekształcone myśli, które są pierwszą automatyczną siecią znaczeń w najbardziej trudnym momencie życia. Niestety te emocjonalne automatyczne myśli niejednokrotnie pozostają z nami na dłużej. Dlatego też osoba może postrzegać siebie, swojego partnera i okoliczności błędnie (np. obarczać siebie winą za stratę) a przez to podtrzymywać silne negatywne emocje, które znajdują ujście w nieadekwatnych strategiach reagowania.

W czym pomóc może psychoterapia?

Z uwagi na indywidualny charakter przeżywania straty po poronieniu, w obszarze zainteresowania psychoterapeuty leży przede wszystkim poznanie znaczeń jakie utracie nadają partnerzy, jakich emocji w jej wyniku doświadczają obecnie oraz jaka była ich dynamika na przestrzeni czasu. Istotne będą tu także sposoby radzenia sobie, które partnerzy starali się zastosować dotychczas.

Psychoterapia pozwoli więc nazwać to jak myślimy o stracie, co zmieniło się w naszym postrzeganiu siebie i przyszłości. Możemy nazwać także obawy o to co będzie, ewentualne rozpamiętywanie przeszłości czy poczucie winy. Każdy z nas w obliczu kryzysu nadaje jakieś znaczenia temu co się wydarzyło. Terapia może więc ułatwić zidentyfikowanie tych wszystkich myśli i reakcji, zdefiniować je, pokazać które z nich są reakcją naturalną (na tak nienaturalne doświadczenie) a które mogą być pochopne i błędne.

System nadmiernych oczekiwań względem siebie i partnera 

Wśród tych błędnych, szczególnie trudnych myśli – w procesie psychoterapii możemy także zidentyfikować system nadmiernych oczekiwań względem siebie i partnera. Możemy zobaczyć, że zarówno ja jak i mój partner inaczej widzimy wszystko to co się stało, inaczej to przeżywamy, może inaczej myślimy o dziecku. Rozmowa o tym, może udowodnić nam, że wiele reakcji, które stosujemy wobec siebie wzajemnie nie ma nawet szansy być konstruktywna, bo wynika z zupełnie innych refleksji i oczekiwań (np. ja wiem, że  ona potrzebuje być sama, ja muszę być silny, nie mogę pokazać słabości).

Nazywanie swoich potrzeb w terapii

Kolejnym krokiem, który budujemy w terapii to też nauczyć się wprost nazywać swoje potrzeby. Pamiętajmy, że nie czytamy sobie w myślach. Nieprawdziwe są żadne oczekiwania typu „muszę”, „powinien”, „nie może”. Wspólnie z terapeutą warto nazwać to co naprawdę nam pomaga w przeżywaniu straty i powrocie do nowej rzeczywistości. Ile w tych potrzebach jest przestrzeni indywidualnej a ile partnerskiej.

Psychoterapia to też towarzyszenie w przeżywaniu straty oraz w odpowiednim momencie nauka sposobów regulowania emocji. Pamiętajmy, że te wszystkie silne emocje jakie przeżywamy po stracie są naturalne, z czasem jednak gdy sami zauważamy, że zaczynają eskalować, utrzymywać się nadmiernie i zakłócać nam adaptację do nowej rzeczywistości warto jest nauczyć się je redukować.

Ostatecznie psychoterapia (jeśli takie są oczywiście cele partnerów) to budowanie poczucia bezpieczeństwa w relacji, wzmacnianie jej po utracie, nadawanie sensu nowej rzeczywistości, poznawanie siebie na nowo i osadzanie się w tu i teraz. Pamiętajmy, że kryzys nie powoduje, że osoba się rozpada, podobnie powinno być ze związkiem. Dlatego też jeśli nie wiemy jak radzić sobie w relacji po stracie warto jest skorzystać z pomocy psychoterapeuty – warto jest zrobić to dla siebie wzajemnie i dla siebie indywidualnie.

Autor:
Małgorzata Orzeł
Certyfikowany Psychoterapeuta Poznawczo-Behawioralny, numer Certyfikatu PTTPB 814
Psychoterapeuta Par
Psycholog

www.psychoterapiaorzel.pl
e-mail: psychoterapia.orzel@gmail.com
tel. 783-665-050