Strata dziecka jest doświadczeniem niezwykle trudnym, wysoce emocjonalnym, dynamicznym w czasie. Chociaż proces żałoby nie zawsze musi nastąpić po doświadczeniu poronienia to jednak w dominującej mierze potrzebujemy stratę przeżyć, poukładać się z myślami i emocjami, które jej towarzyszą.
- Powrót do pracy w nowej rzeczywistości
- Brak gotowości na powrót do pracy – prawa po poronieniu
- Rozmowa o stracie – granice prywatności
- Jak zadbać o siebie w pracy
Powrót do pracy w nowej rzeczywistości
Jak przeżyć stratę, jak pozwolić sobie na trudne emocje, jak zaadaptować się do nowej rzeczywistości, gdy odsłania się przed nami powrót do pracy i kontakt z osobami, które wiedziały o ciąży?
Przede wszystkim warto jest zadać sobie tu pytanie: Czy jesteśmy gotowi na powrót do pracy? Pamiętajmy, że proces żałoby, radzenia sobie z utratą dziecka jest mocno indywidualny. Tak naprawdę trudno jest tu nawet określić realny czas, którego potrzebujemy na ułożenie się w nowej rzeczywistości. Każdy z nas ma bowiem pewien układ reakcji na stratę, są one zróżnicowane i potrzebują przestrzeni na to, żeby nastąpiły. Zapewnienie przestrzeni na doświadczanie własnych potrzeb po stracie ma tu w mojej ocenie znaczenie ogromne. Dlaczego? Ponieważ w żałobie ważne jest przeżywanie i wzmacnianie więzi z utraconym dzieckiem – to właśnie prowadzi nas do adaptacji, pogodzenia się oraz powrotu do codzienności.
Brak gotowości na powrót do pracy – prawa po poronieniu
Jeśli nie ma w nas gotowości do powrotu do pracy możemy skorzystać z przysługujących nam praw po poronieniu: np. skróconego urlopu macierzyńskiego – trwa on 8 tygodni (licząc od momentu doświadczenia poronienia). Skrócony urlop macierzyński po poronieniu może zapewnić nam dodatkową przestrzeń na przeżywanie straty, zadbania o siebie, poukładania myśli i emocji, które nam towarzyszą. Może dać nam również dodatkowy czas na przygotowanie się do kontaktu z osobami, które wiedziały o ciąży. Pozwolę sobie dodać w tym miejscu, że z wszelkich praw po poronieniu możemy skorzystać po zarejestrowaniu dziecka w Urzędzie Stanu Cywilnego a potrzebujemy do tego Karty Martwego Urodzenia, którą wydaje szpital znając płeć dziecka.
Rozmowa o stracie – granice prywatności
Jeśli już następuje powrót do pracy to pojawia się przed nami kolejne pytanie: Czy chcę rozmawiać o stracie czy też zachować granice swojej prywatności?
Stres wynikający z powrotu do pracy może obejmować kilka aspektów:
- Obawy, że ktoś może mnie pytać o stratę: „A nie chcę o tym rozmawiać”;
- Obawy, że nie będę w stanie skontrolować emocji: „Rozpłaczę się przy innych”;
- Obawy o to, że nie będę mogła wykonywać swoich obowiązków: Że wrócą skojarzenia o dziecku a wraz z nimi bardzo silne emocje”
To co szczególnie ważne to fakt, że mamy prawo funkcjonować w środowisku pracy zgodnie z tym co czujemy i czego potrzebujemy w danym momencie.
Jeśli więc nie chcemy rozmawiać możemy mówić wprost:
- „Przepraszam, ale nie chcę o tym rozmawiać”
- „Dziękuję, że pytasz, ale nie chcę w pracy mówić o tym co mnie spotkało”
- „Wybacz, ale chcę skupić się tylko na pracy”
- „To miłe, że pytasz, ale nie jestem jeszcze gotowa na taką rozmowę”
Pamiętajmy, że nawet gdy ktoś pyta, my nie musimy zaspokajać czyjejś ciekawości. To oczywiście uważniające, że nasi współpracownicy wyrażają troskę o nasze samopoczucie, ale wciąż… nie obliguje nas to do odpowiadania.
Jak zadbać o siebie w pracy
Dbanie o siebie w pracy to także inicjonowanie kontaktu, na tyle na ile jesteśmy na to gotowi. Nawet jeśli dotychczas lubiliśmy rozmawiać, spędzaliśmy razem czas na przerwach, jedliśmy razem – teraz możemy (jeśli czujemy się z tym dobrze), ale nie musimy funkcjonować identycznie. Niezależnie od czasu powrotu do pracy po stracie, możemy wciąż przeżywać trudne emocje, może dominować w naszym nastroju smutek i żal – dlatego funkcjonowanie nie będzie wtedy identyczne jak przed stratą. Warto dać sobie do tego prawo.
Możemy także częściej robić sobie przerwy, choćby krótkie. Jeśli nie jest to możliwe to warto jest nauczyć się technik relaksacyjnych (np. oddechowej), którą możemy wykonywać w każdej chwili.
W trakcie żałoby, po powrocie z pracy możemy być bardziej niż dotychczas wyczerpani, zmęczeni. Wtedy także warto zadbać o siebie, zrobić relaksację, odpocząć.
Powrót do pracy po stracie dziecka jest jednym z wielu trudnych doświadczeń jakie stoją przed rodzicami. Przez długi czas rodzice mogą czuć, że nie ma na to odpowiedniego momentu. Dlatego właśnie warto pamiętać o przysługujących nam prawach po doświadczeniu poronienia i z nich korzystać. Wejście w okoliczności, które się nie zmieniły podczas, gdy nasz mały świat zmienił się zupełnie mogą wymagać od nas przygotowania. W powyższym artykule pojawiło się kilka wskazówek, które mogą pomóc. Jeśli jednak obawy przed powrotem są zbyt trudne a żałoba po poronieniu przez dłuższy czas mocno ogranicza funkcjonowanie warto skonsultować się ze specjalistą: lekarzem pierwszego kontaktu, psychiatrą, psychoterapeutą.
Autor:
Małgorzata Orzeł
Certyfikowana Psychoterapeutka Poznawczo-Behawioralna
Psychoterapeutka Par
Między Myślą i Emocją – Psychoterapia
https://www.instagram.com/psychoterapia.orzel/
https://www.facebook.com/psychoterapiaorzel
psychoterapia.orzel@gmail.com